Eerder gepubliceerd in h-a-h nieuwsblad 'De Brug' Venlo, 1986
10 jaar Zomerparkfeest Venlo
Ontkurking nabij
We kregen een foto in de hand gedrukt. Is het een varensgezel op een bananenboot die, verdoold in Manilla, de afvaart van zijn schuit gemist heeft en nu vertroosting zoekt in illegaal gestookte Takki-Takki, waarvoor hem (wegens betoonde moed) het grootkruis met banjelier verleend werd?
Of is het ’der Junge’ uit het aangrijpende zeemanslied van Freddy Quinn, die zo te zien evenwel niet bald wieder zal komen, de dringende smeekbedes van zijn in vertwijfeling achtergebleven moeder ten spijt.
Nee. Het is gewoon de snel stijgende Belgische vedette Luc van Acker die zich in het patronaatsgebouw van Zottegem, waar ook de plaatselijke amateur toneelvereniging K.D.IJ. (Kunst Door IJver) repeteert, voorbereidt op zijn bijdrage aan het Venlose Zomerparkfeest '85.
Schipper naast God
Van Acker liep daar de gezamenlijke kleedkamer binnen, was niet geheel vast ter been, kwam zodoende ten val, maar maar zag deze op miraculeuze wijze gebroken door het kostuumrek van de toneelvereniging, die op dat moment in de grote zaal haar onvolprezen uitvoering van 'Schipper naast God’ op de planken bracht.
Een successtuk waarmee men reeds 18 jaar onafgebroken het publiek in spanning houdt.
Beschuldigend houdt Van Acker in zijn rechterhand de oorzaak van het ongerief omhoog, waarmee hij de Belgische jongens en meisjes maant niet hetzelfde verderfelijke pad op te gaan dat hem zelf op zo droevige wijze al zo jong ten gronde richtte en waarvan hij zo onnavolgbaar getuigt in zijn teksten en muziek.'
Moeilijk
Het mag duidelijk zijn dat het geen sinecure is om zo iemand al enige tijd vóór het zover is vast te leggen voor een optreden.
‘Maar,’ aldus Zomerparkfeestwoordvoerder Derkx, ‘het samenstellen van een programma dat het publiek pakt, brengt ieder jaar weer nieuwe en vaak onvermoede problemen met zich mee.'
Hoe gaat dat samenstellen van het programma in zijn werk?
‘Allereerst wordt er vergaderd. Daar komt dus niets uit.
Dan stelt onze voorzitter zich in verbinding met de boekingskantoren in binnen- en buitenland om na te gaan welke acts aan de strenge selectiecriteria voldoen.
We hebben daarvoor fijne contacten in België, Duitsland, Engeland en New York.
De belangrijkste vereisten zijn dat zo'n groep op tournee is en betaalbaar, want nog altijd weigeren we aan de recessie toe te geven en staan principieel afwijzend tegenover het heffen van entree, terwijl we desondanks geheel op eigen kracht, zonder subsidies of sponsoring, drijven naar het eiland der gelukzaligheid dat je het zomerparkfeest zou kunnen noemen.
Maar wat was ik?'