Vastgelegd en weer tot leven gewekt
Bijna al onze familiefoto's uit de jaren '50 zijn zwartwit, net als de meeste kranten en televisiebeelden.
Daardoor zijn we geneigd ook in zwartwit terug te denken aan die tijd.
Dit boek geeft de jaren '50 hun kleur terug.
Het onderbelichte verhaal van de Jaren '50
Het boek wordt gedragen door dagelijke voorwerpen uit de huiselijke omgeving.
In kleur lijken ze bijna tastbaar uit de pagina's op te rijzen.
En roepen daarbij de meest onverwachte nieuwe herinneringen op.
Thematisch en in hun natuurlijke onderlinge samenhang gerangschikt, vertellen het speelgoed en het keukengerei, de schoolspullen, de radio en en de stofzuiger het échte verhaal van de onderbelichte jaren '50.
'Ik zie mijn jeugd terug in dit boek.'
Het was een schot in de roos. Negen herdrukken in ruim een jaar tijd (2005/6) en sindsdien nog vaak herdrukt en in diverse verschijningsvormen opnieuw uitgebracht.
Het 50.000ste exemplaar kregen we van de uitgever als in leder gebonden auteursexemplaar.
Tot op de dag van vandaag is het boek nog steeds leverbaar en in druk.
In totaal een exemplaar of 80.000 schat ik. Of misschien wel meer inmiddels.
Huiskamers hadden nog boekenkasten in die tijd. Een boek was een kostbaar bezit.
Je zette je naam voorin en zorgde dat je geen ezelsoren maakte en dat het omslag heel bleef. Zo lang mogelijk tenminste.
Uitlenen was een hachelijke zaak, je wist nooit of, wanneer en hoe het terugkwam.
Ja, zo was het!
Ik kwam de oorspronkelijke inleiding weer tegen.
Ideaal om de Dag van Toon Toen mee af te trappen.
Ik schreef het toen uit naam van Jack, want die had al die verzamelaars en musea bezocht en foto's gemaakt. Later hebben we er een inleiding uit beider naam van gemaakt en zo is het ook bij de rest van de reeks gebleven.
Lees even mee.
Dit is een boek vol alledaagse gebruiksvoorwerpen waarmee het leven in de jaren ’50 was gestoffeerd en die we achterlieten als een versleten paar schoenen.
Maar die achteraf misschien wel de essentie van het levensgevoel van die jaren conserveerden.
Het zijn niet de beeldbepalende gebeurtenissen die uiteindelijk de sfeer van het decennium bepalen, het zijn de alledaagse huiselijke voorwerpen, die in dit boek definitief aan de vergetelheid worden onttrokken.
En dan gebeurt er iets wonderlijks.
Wie die jaren heeft meegemaakt en door het boek heen bladert is even helemaal terug.
Verloren gewaande herinneringen roepen weer nieuwe op.
Ja, zo was het.
Dit boek is het gevolg van mijn fascinatie voor de eerste plastic speelgoedautootjes en die stoommachine uit de tijd van mijn jeugd.
Het was of mijn jeugd erin bewaard was. Als ik ernaar keek kwamen vanuit de gekste plaatsen van mijn geheugen herinneringen naar boven, wreven zich de ogen uit en brachten me met huid en haar terug naar de jaren ’50.
Sinds een jaar of tien ben ik ze op gaan zoeken, die stille getuigen. Van de duizenden foto’s die ik sindsdien van alledaagse objecten en gebruiksvoorwerpen uit die jaren maakte is een selectie opgenomen in dit boek.
De foto’s uit het Spaarnestadarchief geven een beeld van de voorwerpen in hun natuurlijke omgeving. Ook weer een feest der herkenning.
Hebt u de jaren “50 zelf meegemaakt, dan zult u zich met het doornemen van deze uitgave dingen herinneren, waarvan u geen vermoeden meer had.
Is het uw eerste kennismaking met het decennium, dan had u zich geen meer ongedwongen entree kunnen wensen.
"De schrijver wil met dit boekje een stukje van zijn jeugd bewaren, en wij zijn gelukzakken dat we mogen meegenieten."
~ Libelle
Geheugensteuntje
Onze nostalgische boeken bleken ook bij dementerende ouderen verborgen luikjes in het geheugen te openen.
Overal in het land in verzorgingshuizen en andere plekken van samenkomst worden ze gebruikt om tot herinnering en gesprekken te komen die eerder niet tot stand kwamen.
Een onverwachte maar welkome bijkomstigheid.
Achterhaalde gewoonten
Hoe verder terug in de tijd, hoe meer er achterhaald wordt. We deden dingen waar je nu niet meer aan moet denken en deden dingen niet waarvoor we ons zouden moeten schamen.
Maar wisten wij veel.
Een van de mooiste voorbeelden is de teloorgang van het roken. Het boekje dat we daaraan wijdden vind ik nog steeds een van de leukste.