De jaren '60

We pikken het niet meer en veranderen de wereld.

Je hoorde het aankomen met het blèrende She loves you yeah yeah yeah van de Beatles en toen, op een lentedag, liep je langs het kerkplein waar uit de transistorradio van de stratenmakers Mick Jagger Jumping Jack Flash it’s a gas brulde en het was of de bliksem insloeg. Hier ging je dus aan meedoen. Let the fun begin.

Elk dorp had zijn eigen beatgroep van langharig (nauwelijks over het jasje) tuig, die de dorpsjeugd verleidde tot een zoektocht naar meer. In Amsterdam gebeurde het, in het dorp was het meer zoals Sonneveld zong: de dorpsjeugd klit wat bij elkaar, met minirok en beatlehaar. Je ging naar het jeugdbal, dronk je eerste sneeuwwitje, en danste, daarvoor hoefde je niet meer op les. Je schokte mee met de opwindende nieuwe muziek die een wereld voor je opende.

Het waren de jaren dat we opgelucht ademhaalden en de oorlog en de wederopbouwende jaren vijftig uit ons lijf konden kloppen. We provoceren de autoriteiten en protesteren massaal tegen alles wat ons niet zint. Intussen is het wel allemaal nieuw en opwindend en hebben we het gevoel dat er wezenlijke dingen worden bereikt. Een tikkeltje geholpen misschien door de geestverruimende middelen die onder invloed van rebelse muzikanten al snel salonfähig werden.

In die huiskamer ging de kachel eruit en werd centrale verwarming aangelegd, oliegestookt. Geen ijsbloemen meer op de ruiten, overal lekker warm, en niemand hoeft meer door het donker naar het kolenhok.

Bij Slochteren wordt aardgas gevonden, en daar gaan we nog veel profijt van hebben. Ons kapot werken, dat gaan wij niet meer doen. Jongens moeten nog wel in dienst, maar S5 heb je zo. En binnen de krijgsmacht werkt de VVDM aan het afschaffen van de groetplicht en andere ongemakken. Hoogleraren worden weggehoond bij de Universiteit, oude toneelrotten met tomaten van de bühne gekogeld. Oude lullen moeten weg vatten Koot en Bie de essentie later in een lied.

De beatgroepen voorzagen het decennium van een dominante soundtrack, daardoor zou je bijna schlagerzangers als Willy Millowitch en Heino vergeten, of Heintje die moeder alles deed vergeren met zijn hartverscheurende ‘Mama, de liefste van de hele wereld ben jij. In de sensationele nieuw hifi stereosound. Alsof het orkest in de kamer stond.

Enfin, de dingen die we voor deze uitgave hebben gefotografeerd en geselecteerd vertellen uw verhaal. De aanblik maakt herinneringen los. Ineens komen oude belevenissen boven, verrassend fris en compleet met bijbehorende emoties.

Gewoon al door het zien van een wasmiddelverpakking, een zakje snoep, keukenspullen, platenhoezen, en al die andere moderne relikwieën .

Zo dompelt dit boek je weer tot je kruin in die jaren. Je ruikt weer die Aghaanse jas, hoort weer Ha Ha Said the Clown uit de luidsprekers bij  het zwembad, je eerste liefde duikt op uit de diepten van je geheugen.

Wij wensen u veel kijk- en leesplezier.